Pagina's

zondag 12 januari 2014

Bijeenkomst van de Partij van de Arbeid in Leiden over oa dwangarbeid. Petitie tegen de maatregelen

Op 8 januari was er een door de Partij van de Arbeid Leiden georganiseerde bijeenkomst over het wetsvoorstel wet werk en bijstand dat staatssecretaris Klijnsma bij de Tweede Kamer heeft ingediend. Dit wetsvoorstel, dat zoals de plannen nu zijn 1 juli van kracht moet worden heeft veel stof doen opwaaien. Als spreker traden op: tweede kamerlid John Kerstens, Anna van den Boogaard. Leendert Jonker lichtte de petitie toe die de Tweede Kamerfractie van de PvdA oproept initiatieven te nemen om het wetsontwerp op een aantal belangrijke punten te wijzigen.

De bijeenkomst heeft op de website van de afdeling Leiden veel discussies opgeleverd. Inmiddels is de petitie tegen de maatregelen van Klijnsma van Partij van de Arbeid leden klaar. Men kan die ondertekenen.

Hieronder vindt u een verslag van de avond van een lid van het Actiecomite Dwangarbeidnee

Opvallende opmerking van John Kersten in Leiden

De meest opvallende opmerking van PvdA kamerlid John Kersten In Leiden was, wat mij betreft, dat de economie weer groeit en dat arbeidsplaatsen geen probleem is als we het over de WWB hebben.

15 werklozen per arbeidsplaats is niet het punt. er zijn altijd honderdduizenden die wel van baan veranderen. Het is duidelijk, het ligt niet aan de economie, het ligt aan de werklozen. Die moet geleerd worden dat ze een baan moeten vinden. Als ze dat geleerd hebben lossen alle problemen zich op.

Kan een parlementariër, die als jurist voorzitter van de bouwbond FNV, erger door de mand vallen? Voor mij niet, in de bijdragen viel het me op dat er wel onderzoeksresultaten genoemd worden als het om de implementatie van het beleid gaat, maar dat er geen greintje wetenschappelijk bewijs wordt aangevoerd voor de werkzaamheid van het voorgestelde beleid. Wel wordt er verwezen naar de opmerkingen van de Raad van State, die aangeeft dat de voorstellen op gespannen voet staan met internationale verdragen. Daar wil de PvdA niet bij betrokken zijn. De VVD rekt wat John betreft de wet wel erg ver op.

De dreiging van 3 maanden geen inkomen voor de minima is voor John een kwestie van fatsoen toevoegen aan de wet. Dat mag natuurlijk niet zomaar. Over de andere straffen heb ik hem niet horen praten, zoals de €150 voor iedere overtreding van de frauderegel. Daar wenst hij dat de gemeente verstandig en begripvol kunnen handelen.

Net als de wethouder van Leiden dat wil. Ik ben benieuwd of die ruimte wel zit in de wet.  
Maar nog even wat opvallende zaken als je even naar het nieuws kijkt. Iemand in de bijstand (€661 voor 2 voordeurdelende alleenstaanden) krijgt minder dan de hardrijdende Nederlander uitgeeft voor zijn leaseauto (€736 #1 leaseauto 2013). Werk levert 40% meer inkomen op, maar dat is volgens de politici niet genoeg. De mensen moeten (hard) aangepakt worden. Geld is niet de stimulans voor de werkende Nederlander zeggen verschillende onderzoeken onder werkenden.

Voor niet-werkenden is geld de bottle-neck van het bestaan. Er zijn diverse onderzoeken gevonden die nadrukkelijk aantonen dat meer geld de maatschappelijke dynamiek positief beïnvloedt[1]. Er is heel interessant onderzoeksmateriaal gevonden dat jarenlang genegeerd is. Zoals opgemerkt wordt, ´ Het is moeilijk om van de ene op de andere dag de manier te veranderen waarop je een probleem ziet. Maar nu hebben we de kans gekregen om anders te praten, anders te denken...’ 

De PvdA volksvertegenwoordiger is in regeringsverband niet als vooruitstrevend in te schalen. Hij blijft hangen tussen conservatief en reactionair, net als de coalitiepartner. Er werd ook nog het advies gegeven om in Elzevier te lezen wat de PvdA allemaal voor elkaar krijgt in deze coalitie. De links rechts relaties zijn echt verweven. Het regeerakkoord regeert. We worden geregeerd door 5 weken kwartetten met beleidselementen. We weten nu tenminste waar de contractie-economie naar terug te herleiden is.

Trouwens, ik moet een opmerking terugnemen. Er wordt wel onderzoek naar beleidseffecten gedaan. DWI Amsterdam heeft 1,5 miljoen verjubeld door te hoge uitkeringen aan bedrijven[2].

Johan


Verslag[3]:
Enige opmerkingen vooraf. Mijn denken is voorgevormd. We hebben een grondwet waaraan de volksvertegenwoordigers zich net hoeven te houden. Alleen als ze dat willen. De voordeurdelers worden onevenredig gekort. Rechtsstaat wordt ingeruild voor voorzieningen staat. Bijdragen naar vermogen stelt Verplichting tegenover Recht.
Her raadslid van Leiden, Anna van den Boogaard, maakt zich zorgen over de voorwaarden zij wil de bijdragen aan re-integratie borgen. Daar moet de kamer rekening mee houden. De 4 weken termijn begrijpt ze niet. Het sanctiebeleid van 3 maanden creëert meer problemen dan het oplost. Positief is dat er meer geld is voor de minima. Maar het afschaffen van categorale regelingen voor maatwerk is onbegrijpelijk. Het geld is meteen weg.
John Kerstens begon zich voor te stellen als oud-voorzitter Bouwbond FNV. Maandag is er een hoorzitting over de participatiewet. Die wet gaat juli 2014 in, een deel januari 2015.
Zijn reactie op de informatie in de pers is dat activeren van bijstandtrekkers moet. Daarvoor is prikkelen toegestaan. Pesten is wat anders.
Kerstens constateert dat er een aantal risico-elementen in de wetsvoorstellen zitten. Hij wil de wet fatsoeneren. Sanctie beleid moet aangepast (kunnen) worden aan de regels en verwachtingen van de Sociale Dienst. Dat geldt bijvoorbeeld voor de 3 manden maatregel. Op agressie moet wel een sanctie volgen. [De agressie van het overheidsbeleid is geen onderwerp van overweging] bij sancties moet wel rekening gehouden worden met persoonlijke omstandigheden. Maar de bewijslast blijft bij de afhankelijke cliënt. [de 3 maanden moeten niet standaard worden. Heb niet kunnen vragen naar de €150 euro verplichte sanctie voor ieder vermoeden (bewijslast ligt blij cliënt) van fraude.]
4 weken verplicht zoeken naar een baan verlaagt het aantal aanvragen van bijstand. Is daarom een bewezen positief effect. [hier lijkt het beleid zich op onderzoek te baseren. Nou maar hopen dat het onderzoek niet in de kroeg plaatsvond.] John Kerstens vraagt toch naar bewijs van de effectiviteit na verloop van tijd. Tot nu toe vermoedt hij blijkbaar ook vooral ideologie.
Belangrijk vindt hij dat er geen maatwerk mogelijk lijkt voor ZZP’ers. Hij gaat motie indienen samen met CU Carola Schouten voor meer beleidsvrijheid voor gemeenten op dit gebied.
De tegenprestatie staat vermeld in het regeerakkoord. De reïntegratie is niet hetzelfde. Reïntegratie is een voortzetting van werken naar vermogen. Gemeentes moeten hierin meer beleidsvrijheid krijgen. Verdringing, zoals Flexwerk naar Exwerk, moet voorkomen worden. {opvallend is weer dat er wel onderzoek gedaan wordt naar de implementatie (VNG) maar niet naar de effecten van het beleid. Onbegrijpelijk. De oproep voor toetsbaarheid van beleid die je elders tegenkomt, en die van te voren moet zijn vastgelegd, lijkt te ontbreken. Zo houd je fact free politics.]
Iemand verwoord de Boosheid die er was na de JSF. Hetzelfde gevoel doet zich nu voor. Een ander geeft aan dat als dit door de PvdA gesteund door de kamer komt, dit leden kost.
Leendert Jonker, de organisator van de avond geeft aan dat voor hem de PvdA staat voor de zwakkeren in de samenleving en te streven naar zelfredzaamheid voor die mensen. Daarvoor is het vertrekpunt dat mensen een stabiele uitkering hebben die past bij de Nibud normen. Nu met het regeerakkoord en de honorering van de VVD wensen neemt men expliciet afstand van de verzorgingsstaat.
Waarom wordt hier niet aangesloten op de 6 stappen van het stappenplan[4] van Kampen en Tonkens, niet van Frank Kalshoven. Mislukt dat, dan vallen mensen in de bijstand met eventuele stimulering.
De wet is wantrouwend t.o.v. iedereen. De wet is repressief, bijvoorbeeld bij kostendelers. Het is een aantasting van het bestaansminimum. De rechtsstaat wordt aangetast ondanks een duidelijk advies van de Raad van State. Internationale verdragen zullen waarschijnlijk de Nederlandse minima gaan redden. Moet de PvdA een partij worden die mede de grenzen van de wet opzoekt?
Moet de PvdA de partij zijn die de AOW tot een minimum uitkering maakt als basis voor bijstand voor ouderen? De mantelzorg lijkt beter te worden geregeld dan eerst. Maar het beleid is alleen gericht op het krimpen van de overheidsbestedingen. Dat maakt alles aanvaardbaar voor de PvdA, lijkt het. [vergeten wordt dat dit kabinet een economie van de armoede ontwikkelt.] De verandering van de hypotheekrenteaftrek gaat 20 jaar duren. Dat gaat heel voorzichtig. Maar met de minima hoeft men blijkbaar niet voorzichtig te zijn. Als het om bezuinigingen gaat wordt het innen van belastingen nogal eens vergeten.
John Kerstens geeft aan dat de regering, De kostendelersnorm is onontkoombaar. Dat is vastgelegd in het regeerakkoord. In Elsevier is te vinden welke successen de PvdA heeft geboekt. Het kabinet gaat de fraude meer aanpakken. Het kabinet pakt de topinkomens aan. De kostendelersnorm maakt het wel mogelijk dat een iemand in een groep gaat verdienen zonder dat die het meteen met alle anderen in de groep hoeft te delen. Voor mantelzorgers is de kostendelersnorm vervangen door een 2 dakennorm.  John vindt ook dat de regering wel eens in het grote boek van de belastingdienst zou moeten kijken.
Een laatste punt dat naar voeren gebracht wordt betreft de snelheid van de doorzetting van het beleid. Een overgangsjaar zou het zo veel makkelijker maken voor velen. Dan heeft men tijd om zich aan te passen.
Er wordt gevraagd om verdringingseffecten in kaart te brengen. Wat de zijn de effecten van participatie en re-integratie. Het formuleren van een jaar niet invullen van opgeheven banen met bijstandsgerechtigden, betekent alleen maar uitstel voor een jaar. De banen worden dan toch opgeheven. Verdringing vindt dan een jaar later plaats. [Eindelijk, onderzoek.]
Tot slot wordt nog opgemerkt dat participatie < heel wat anders is dan > reïntegratie.
Toen was er bier.
Johan
9/1/14

Geen opmerkingen:

Een reactie posten