Blijkens een bericht in het dagblad de Limburger van vandaag moeten werklozen in Roermond vanaf nu tot oktober verf van lantaarnpalen afkrabben. Daarna krijgen de lantaarnpalen een nieuw likje verf. Het zou 3500 lantaarnpalen betreffen. De lantaarnpalen worden geschilderd door schildersbedrijf Munsterman uit Herten. Een van de werklozen zegt dat je met een groepje van 4 werklozen zo'n 20 lantaarnpalen per dag afkrabt. Een geinterviewde werkloze en projectleider Robert Paumen zijn positief over het project. Ze zeggen erg blij te zijn dat ze weer werk hebben en dat het best leuk werk is. Je bent buiten en je hebt veel aanspraak in de buurt. 'Binnen zitten is niks voor mij' zegt Hasana Yamani. 'De mensen krijgen een vast dagritme, de opstart naar betaald werk' zegt de projectleider.
Opvallend is, dat een deel van de werklozen blijkbaar een loon gaat krijgen op basis van social return contracten en een deel niet. Die moet met behoud van uitkering werken. Terwijl ze precies hetzelfde werk doen. Weer een duidelijk voorbeeld van verdringing van betaalde arbeid. Het betreft gewoon reguliere arbeid, die gewoon loon moet opleveren. De gemeente en het schildersbedrijf verdienen aan de inzet van werklozen met behoud van uitkering en het uitzicht op een betaalde baan lijkt ook hier ver te zoeken. Het is niet waarschijnlijk dat het schildersbedrijf al die werklozen in dienst neemt, als ze er niet meer extra aan kunnen verdienen en nu met de malaise in de bouw is een baan in de bouw voor de werklozen ook niet waarschijnlijk. Of de werklozen over een half jaar nog zo tevreden zijn als nu valt te betwijfelen.
De kans dat de werklozen gelijk krijgen voor de rechter als ze een loonvodering instellen lijkt in dit geval, evenals bij de Haagse straatveger van gisteren, erg groot. Het is dus regulier werk, met alle kenmerken van de verhouding werkgever-werknemer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten