Inleiding.
In Frankrijk
hebben werklozenorganisaties initiatieven genomen tot het voeren van acties
gezien de explosieve stijging van de werkloosheid in dat land. Onderstaande
tekst werd 6 juni gepubliceerd op de website van het initiatief en die heb ik
vertaald. De vertaling klopt behoorlijk, denk ik, maar ik ben geen
professionele vertaler Frans-Nederlands. De tekst vereist hier en daar wel
enige kennis over de geschiedenis van de werklozenbewegingen in Europa, in het
bijzonder in Frankrijk, en over de actuele politieke situatie in Frankrijk met
betrekking tot de bestrijding van de werkloosheid. Ik heb ervoor gekozen hier
en daar een toelichting te geven in voetnoten en de originele tekst zoveel
mogelijk intact te laten. Ik hoop dat ik de tijd kan vinden om af en toe over
de actie te berichten. Dit aan de hand van de website van de actievoerders.
Piet van der Lende
Test van het
persbericht.
Van 10 juni tot
en met 6 juli organiseren de associaties van werklozen in Frankrijk twee marsen
door het land om de situatie van de werkzoekenden meer zichtbaar te maken. 80
jaar na de eerste grote marsen van werklozen in 1933 en 16 jaar na het appel
van Florence waar de lancering plaatsvond van het plan vanuit heel Europa
werklozen naar Amsterdam te laten marcheren staan nieuwe marsen op de agenda. [A]
Na een proloog van 10 tot 13 juni op het eiland La Reunion, waar het
werkloosheidspercentage bijzonder hoog is, gaan op 17 juni twee marsen
vertrekken in Montpellier en Haguenau. [B]
20 juni, de dag
waarop de sociale conferentie zal worden gehouden waarvoor de associaties van
werklozen niet zijn uitgenodigd, zal gekenmerkt worden door een feestelijke
actie in een twintigtal steden. [C]
De marcheerders komen na verschillende steden aangedaan te hebben op 16 juli in
Parijs aan. Daar zal een zwartboek, dat tijdens de marsen wordt samengesteld
aan de hand van de verhalen, overhandigd
worden aan Jean-Marc Ayrault. Jean-Baptiste Willaume, een van de medewerkers
van de MNCP, zegt: ‘als Ayrault het
zwartboek niet in ontvangst wil nemen, dan reserveren we op het Place de
Stalingrad in Parijs een lege stoel voor hem’.
Een appel op bewustwording in de ernstige situatie.
Het initiatief
voor de marsen is op 13 april in Saint-Dizier gelanceerd tijdens het congres
van de MNCP en het initiatief wordt mede georganiseerd door twee andere
associaties van werklozen, AC! en Apeis. Verder door de daklozenorganisatie Recht
op Huisvesting (Droit aux logement) en door twee vakbonden, de FSU en
Solidaires. [D] Met een
principieel doel: de stem van de werklozen hoorbaar maken tegenover de regering
en de sociale partners. De bewustwording over de ernst van de situatie moet bij
hen worden gestimuleerd. De aanleiding voor het initiatief wordt gemarkeerd door
de opffering van een werkzoekende uit Nantes op 13 februari zegt Jean-Baptiste
Willaume. Terwijl het aantal werkzoekenden het record van 1997 gepasseerd is,
zijn de zaken nu ook veel ernstiger dan vroeger want de mazen in het net van de
sociale bescherming zijn veel groter geworden voegt Malika Zediri, van Apeis daaraan toe.
De terugkeer naar een politiek van verlagen van
uitkeringen zou catestrofaal zijn.
Vandaag de dag,
preciseert Noël Daucé, vakbondsman van de FSU, krijgt meer dan een op de twee
werklozen geen uitkering en het aantal werklozen dat wordt uitgetrokken uit de
werkloosheidsuitkering explodeert. In deze context zou de terugkeer naar een
politiek van de verlagingen van de uitkeringen, zoals de Medef vraagt,
catestrofaal zijn. [E]
Om deze
ontwikkeling het hoofd te bieden, vraagt de nieuwe samenwerking van
werklozenorganisaties in een collectief behalve
een reductie van de werkweek tot 32 uur, een substantiele verhoging van de
sociale minimumuitkeringen en de oprichting van een sociaal noodfonds. Daarnaast
wil het collectief een ‘drastische hervorming van de werkloosheidsverzekering’.
Geschreven door Nathalie
Birchem
[A] In 1997 vond een top van Europese
regeringsleiders plaats in juni. Werklozenorganisaties uit heel Europa maar met
name uit Frankrijk grepen deze gebeurtenis aan om op Europees niveau aandacht
te vragen voor de werkloosheid. Daarvoor werd het Europees netwerk de ‘Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en
sociale uitsluiting’ opgericht. Vanaf april werden vanuit vele landen in Europa
marsen naar Amsterdam georganiseerd. Daar werd vervolgens tijdens de Europese
top een demonstratie gehouden waaraan 50.000 mensen uit heel Europa deelnamen.
Zie voor de verdere geschiedenis van de Euromarsen een korte beschrijving en de
geschiedenis van de Euromarsen in de beginperiode. De website van de Euromarsen
bevindt zich hier.
[B] La Reunion is een eiland in de Indische
Oceaan bij Madagaskar dat bij Frankrijk hoort. Montpellier ligt vlakbij de
Midellandse Zee. Haguenau ligt in de Elzas.
[C] De sociale conferentie die hier
genoemd wordt betreft het overleg ‘grote conferentie voor werk’ die de Franse
regering onder leiding van Jean-Marc Ayrault heeft gelanceerd en waaraan
behalve de regering zelf uitvoeringsorganisaties van de sociale
zekerheid, grote vakbonden en werkgeversorganisaties deelnemen. Men wil alles
bespreken. Er worden 6 ronde tafelconferenties georganiseerd op 20 en 21 juni.
Een van de ronde tafels is gewijd aan de Europese dimensie. De andere gaan over
de gepensioneerden, werkgelegenheid en scholing, de omstandigheden van een
leven in arbeid, de taak en plaats van de openbare diensten en de beroepen van
de toekomst.
[D] Frankrijk kent sinds jaar en dag
verschillende associaties van werklozen. In de eerste plaats Action Chomage
(AC) een actienetwerk opgericht tijdens de grote acties van werklozen in 1995
en 1996. Daarnaast de Mouvement des Chomeuers et Precaires (MNCP) die is
opgericht in 1986. Apeis is opgericht in 1987. De Union synicale Solidaires is
een progressieve militante vakcentrale die in de negentiger jaren van de vorige
eeuw naar aanleding van acties in de Franse industrie is opgericht. De FSU is
de ‘Federation Syndicale Unitaire’ een vakbond van de publieke sector.
[E] De Medef is de grootste organisatie
van werkgevers in Frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten