Staatssecretaris Klijnsma is uiterst vriendelijk, maar heeft geen antwoord

Gisteravond was er een goeie discussie in het programma Pauw en Witteman over de jongste CBS cijfers van de ontwikkeling in de toenemende werkloosheid. Er werd een huisarts geinterviewd, die de gevolgen van de massa-werkloosheid op haar spreekuur voorbij ziet komen. Ze vertelde over de schrijnende gevolgen die werkloosheid voor veel mensen heeft. En twee werklozen, die hun wanhoop over het voetlicht brachten en hun vergeefse verwoede pogingen om aan betaald werk te komen. Daarbij gaven ze aan, dat dwangarbeid (werken met behoud van uitkering) geen oplossing is. Een werkloze vrouw had naar eigen zeggen 'omdat je ertoe wordt gedwongen' verschillende van die dwangarbeidstrajecten met tegenzin doorlopen. Maar de staatssecretaris ging daar niet op in. Ze draaide er -uiterst vriendelijk- omheen en verwees naar het nieuwe sociaal akkoord als de oplossing voor de problemen. Investeren om banen te scheppen, zoals een werkloze zei, noemde ze niet. Ze focuste alleen op het geschikt maken van werklozen voor de arbeidsmarkt, waarvan werd opgemerkt door een van de werklozen dat bij het UWV zo ongeveer alles wordt wegbezuinigd en dat omscholingscursussen niet meer tot de mogelijkheden behoren. Verder noemde Klijnsma alleen de regionalisering van de arbeidsbemiddeling uit het sociaal akkoord als panacee voor het aan het werk helpen van werkzoekenden en ventileerde ze de dooddoener dat sommige werklozen toch ook weer met hulp van het UWV aan het betaalde werk komen.