In Utrecht discusseert men op ambtelijk niveau over herziening van de reintegratieverordening waarbij meer dan 1000 uitkeringsgerechtigden met behoud van uitkering tewerk worden gesteld in onder andere participatiebanen bij de stadsreiniging e.d. en andere projecten.
Op dit moment zijn ongeveer 100 bijstandsgerechtigden werkzaam in work first trajecten van 2 maanden waarbij ze een loon krijgen gedurende 2 maanden, zeer eenvoudige werkzaamheden verrichten en dan in een participatiebaan tewerk gesteld worden. Deze projecten werden (het loon) gefinancierd uit het werkdeel van de WWB. Daarnaast zijn op dit moment ongeveer 100 andere uitkeringsgerechtigden werkzaam met behoud van uitkering. Men wil het dus aanzienlijk uitbreiden. In de politiek is er nog geen discussie over geweest maar ambtelijk is men een en ander aan het voorbereiden. Een aantal van 1000 tot 1500 vindt men minimaal. Men wil een 'flexibele reintegratieverordening' waarbij het nog verder kan worden uitgebreid. Als het nieuwe beleid wordt ingezet, worden de work first trajecten waar men 2 maanden loon krijgt waarschijnlijk afgeschaft.
Vandaag werd verder bekend, dat de gemeente Utrecht de reiskostenvergoeding voor mensen die werken met behoud van uitkernig gaat veranderen. In de huidige regeling zouden mensen die werken voor hun uitkering slechter af kunnen zijn dan mensen die dat niet doen. Dit is een veelgehoorde klacht van mensen die werken met behoud van uitkering, nl dat je er financieel sterk op achteruit gaat op de toch al minimale bijstandsuitkering, door de hoge reiskosten en kosten van kinderopvang, waardoor je door het werk in de schulden komt. Tot nu toe gold in Utrecht dat er alleen reiskosten vergoed worden als de afstand tussen huis en de werkplek groter is dan 12 kilometer. Wie 11 kilometer moet reizen en vanwege de afstand of het weer voor openbaar vervoer kiest, moest dat uit eigen zak betalen.
De Kliëntenraad, die de
gemeente adviseert op het gebied van uitkeringen, vroeg die regeling aan te
passen omdat ze die oneerlijk vindt. Het gemeentebestuur heeft
nu ook geoordeeld dat de landelijke wettelijke grens van 12 kilometer ongewenst
is. Daarom is die grens nu teruggebracht tot 4 kilometer, de afstand die de
Centtrale Raad van Beroep redelijk vindt.Mensen krijgen dan een vergoeding van 19 cent per kilometer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten