Strenger beleid voor werklozen in de WWB per 1 juli

Per 1 juli zijn een aantal maatregelen voor bijstandsgerechtigden ingevoerd die tot nu toe weinig aandacht hebben gekregen. Een van die maatregelen is het strengere beleid bij werklozen in de bijstand die na een oproep om over betaald werk of de toeleiding naar betaald werk te praten niet komen opdagen. Of die naar het oordeel van de sociale dienst niet voldoende meewerken aan een onderzoek naar een aangeboden voorziening. Tot 1 juli goldt, dat iemand die niet kwam om te praten over reintegratie of een traject naar betaald werk een afstemming kon krijgen, afgestemd op de persoonlijke omstandigheden waarmee rekening moest worden gehouden. Je kon dan bijvoorbeeld eerst een waarschuwing krijgen, daarna 30% enzovoort. Na 1 juli hebben de gemeenten de beleidsruimte om automatisch meteen over te gaan tot volledige opschorting van de uitkering en daarna stopzetting, zonder aanzien des persoons. Overigens bestaat er onder juristen en ambtenaren grote verwarring over de interpretatie en motivatie van de nieuwe maatregel. Juristen begrijpen de teksten die op de maatregel betrekking hebben nauwelijks In de praktijk is daarmee de individuele beoordeling van de maatregel of afstemming afgestemd op de omstandigheden van persoon of gezin ene dode letter geworden.  De uitkering wordt opgeschort of stopgezet en je zoekt het maar uit. Van de website Kluwer Schulinck

Verruiming opschortingsmogelijkheid?

Verder staat in de Verzamelwet ook een wijziging van artikel 17 lid 2 WWB. Dit lid wordt aangepast om effectiever te kunnen optreden naar uitkeringsontvangers die niet verschijnen op een uitnodiging voor re-integratieactiviteiten. Met de wijziging wil de wetgever duidelijk maken dat het meewerken aan re-integratieactiviteiten wel onder de medewerkingsplicht valt. Als gevolg daarvan wordt het mogelijk om in die situaties ook het recht op bijstand op te schorten. Het is opmerkelijk dat deze wijziging is verwerkt in artikel 17 en niet in artikel 54 WWB. Bovendien maakt de toelichting op de wijziging het niet duidelijker. De vraag is dan ook in welke situaties het mogelijk is de opschorting toe te passen. Laten we hopen dat jurisprudentie snel duidelijkheid geeft.