31-07-2013. We wisten het eigenlijk wel, zeggen het al jaren en
andere onderzoeken hebben het ook aangetoond, maar er staan ook
nieuwe dingen in het SP rapport op basis van een enquete onder 1700
bijstandsgerechtigden die van april tot juli werd gehouden. Het
rapport geeft een waarschijnlijk vrij getrouw beeld van de
ervaringen van de totale populatie bijstandsgerechtigden. Het is
toch is het weer een schokkend rapport.
Bijstandsgerechtigden worden vaak met de nek aangekeken door de rest
van de maatschappij, de uitkering is te laag om van rond te komen,
bijna de helft is ziek of arbeidsongeschikt terwijl de sociale
diensten daar weinig of geen rekening mee houden, mensen zijn niet
op de hoogte van mogelijke aanvullende inkomensmogelijkheden en
worden daar ook niet over voorgelicht want dan gaat het de gemeenten
teveel geld kosten, er wordt sowieso geen maatwerk geleverd door de
sociale diensten, mensen worden als nummers behandeld, de gemeenten
bieden werkzoekenden geen daadwerkelijke effectieve ondersteuning
bij het zoeken van werk en er wordt misbruik gemaakt van het feit,
dat het overgrote deel van de bijstandsgerechtigden graag
(aangepast) werk wil en daar ook actief naar zoekt door mensen met
mooie beloften te werk te stellen met behoud van uitkering of
beneden het minimumloon.
geen uitzicht
De meerderheid van die tewerkgestelden geeft aan geen enkel uitzicht
te hebben op beter en al jaren in die situatie te zitten.
Bijstandsgerechtigden met hun goede wil worden op grote schaal
misbruikt als extra goedkope arbeidskrachten, die anderen van de
arbeidsmarkt moeten verdringen om zo door concurrentie de lonen
omlaag te krijgen. In plaats van werkzoekenden te helpen duurzaam
uit de uitkering te komen wordt de meerderheid van de
uitkeringsgerechtigden met sollicitatieplicht alleen maar onder druk
gezet eenmaal of vaker in de week te solliciteren, zijn er geen
vakopleidingen en cursussen, wordt voortdurend gedreigd met sancties
en strafkortingen die ook worden uitgedeeld om op die manier de
uitstroom te bevorderen door mensen uit de uitkering te pesten.
Zodat mensen uit wanhoop onderbetaalde flexibele baantjes nemen of
een beroep doen op hun naaste omgeving of hun spaarcenten opmaken om
maar van het gelazer van de sociale dienst af te zijn.
schokkend
Ik zeg het een beetje in mijn eigen bewoordingen, zo staat het niet
letterlijk in het rapport, maar daar komt het wel op neer. Ronduit
schokkend is om te lezen dat 21 procent van de respondenten werkt
voor de uitkering. Bijna een op de drie respondenten van die groep
(31 procent) al langer dan twee jaar. Zij blijven hiermee
afhankelijk van de bijstandsuitkering en hebben geen mogelijkheid om
door te stromen naar een reguliere baan. Daarmee is duidelijk dat
het langdurig werken met behoud van uitkering reeds een hoge vlucht
heeft genomen. Opmerkelijk is dat meer dan de helft van de
respondenten (55 procent) die werkt met behoud van uitkering, werk
verricht dat normaal gesproken door iemand in loondienst wordt
gedaan.
Vierendertig procent zegt dat het om additioneel werk gaat.
Opvallend is dat er opnieuw veel reguliere werkzaamheden worden
verricht door mensen die met behoud van een uitkering aan het werk
zijn. Bijstandsgerechtigden werken in de groenvoorziening, in de
huishoudelijke zorg bij de kinderopvang, als receptionist, in een
restaurant en in de administratie en verkoop.
Drie kwart (76 procent) van de bijstandsgerechtigden die werkt met
behoud van een uitkering zegt dat er geen uitzicht is op een
betaalde baan met een vast contract. Voor slechts 10 procent van de
respondenten is er de mogelijkheid om via het werken met behoud van
uitkering uiteindelijk uitkerings onafhankelijk te worden. Het
streven van het werken met behoud van uitkering om mensen na zes
maanden uit te laten stromen naar een baan op de reguliere
arbeidsmarkt lijkt slechts incidenteel te worden behaald.
aanbevelingen en oorzaken
De aanbevelingen van het rapport liggen een beetje in het verlengde
van het bovenstaande, namelijk het omgekeerde. Er moet rekening
worden gehouden met de mogelijkheden van bijstandsgerechtigden,
maatwerk geleverd, vakopleidingen moeten worden opgestart, de
voorlichting moet verbeteren, etc. In het rapport wordt niet
ingegaan op de nieuwe Participatiewet, waarbij ik geloof anderhalf
miljard op de Wajong, de WSW en de bijstand moet worden bezuinigd.
Uit het rapport blijkt, dat de gemeenten de verantwoordelijkheden
van de steeds verder gaande decentralisatie onder druk van de
bezuinigingen helemaal niet aankunnen, en dat door die
decentralisaties de rechten van de burgers zwaar onder druk komen te
staan, waarbij iedereen ook nog verschillend behandeld wordt, moet
je dat wel willen? Ik wil geen zwartkijker zijn, maar als de
Partcipatiewet met nog verdergaande decentralisatie doorgaat kunnen
we over vier jaar een rapport maken dat het allemaal nog veel erger
is geworden.
tenzij....
Tenzij... de werklozen in opstand komen tegen waar het allemaal om
draait, de massawerkloosheid, er zijn geen banen, de bezuinigingen
op de mensen die het minste hebben en het in de steigers zetten van
de repressieve controlemaatschappij om de mensen op de onderste
treden van de maatschappelijke statusladder eronder te houden. Het
ziet er niet naar uit dat de bijstandsgerechtigden na jarenlang
gekoeionneerd te zijn nu eindelijk massaal in opstand komen, maar je
weet nooit, als bestuurder zijnde. Het is die geheimzinnige 'stille
kracht' of het gevaar in Laboewangi waar je als onderdrukkende
bestuurder voor op moet passen. Tenslotte hebben we op 21 september
om maar eens wat te noemen weer een demonstratie in Amsterdam die
begint op het Beursplein en naar de Dokwerker voert. Je weet maar
nooit.
Door die bezuinigingen moeten klantmanagers targets halen,
uitstroomcijfers, het geeft niet hoe, en andere targets, bij een
grote caseload, dwz het aantal klanten dat je hebt als casemanager,
en dan krijg je dat mensen behalve door de rest van de maatschappij
ook door de overheidsinstanties slecht behandeld worden. De relatie
met de massawerkloosheid wordt in het rapport niet gelegd. Je kunt
de mensen nog zo goed begeleiden, en scholen, maar als die banen er
niet zijn houdt het ook op.
Piet van der Lende
Het onderzoek is te downloaden op http://www.sp.nl/
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenEn waar gaan die winsten heen die de gemeenten maken door het inzetten van gesubsideerde dwang arbeiders? Zeker een bonusje hier en een bonusje daar voor zekere ambtenaren.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenDit is Cedris....http://www.cedris.nl/web/overcedris/pages/leden.aspx
BeantwoordenVerwijderengewoon een voorstander van dwangarbeid maar dat zullen ze nooit erkennen. Ze "ruiken kansen" ja net als bloedhonden...kansen om winst en geld te maken onder het mom dat ze hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenIn het Gooi het al zo erg geregeld dat daar zelfs werkelozen daar met zachte prikkels (Want anders ben jij je uitkering kwijt) naar het stratenmakers vak worden begeleid. Degene die dat bedrijf runt is maar al te blij met deze wel heel goedkope krachten die hij nooit en te nimmer hoeft aan te nemen, want na een bepaalde periode loopt hun werkervaringsstage bij hen af en kunnen ze richting de thuishulp om daar aan de slag te gaan. Ja en zo draai je als ambtenaren apparaat zelfstandig de arbeidsmarkt op slot, en Rutte maar lachen. Ik heb het te doen met deze mensen die zo in het nauw gedreven door de overheid en letterlijk worden uitgekotst door hun Gooise medebewoners (Want het is hier letterlijk ieder voor zich en God voor ons allen of liever niet voor allen maar toch alleen maar voor mij) zo worden vernederd door de plaatselijke UWV
BeantwoordenVerwijderen