In het Gelderse Druten startte men in september 2012 een proefproject dat men de Zorgbrigade noemde. Mensen konden met behoud van uitkering werkervaring opdoen in de zorg. In mei krijgen ze dan een diploma van arbeidskewalificeerd assisitent. 12 mensen deden aan het project mee. Uit een bericht in De Gelderlander blijkt, dat de uitkeringsgerechtigden met plezier werkten, en dat verschillende hulpzoekenden tevreden zijn over de inzet van de uitkeringsgerechtigden en dat ze zich er helmaal op ingesteld hebben dat ze van die mensen hulp krijgen. Sommige uitkeringsgerechtigden werkten 12 uur in de week in de zorg, als huishoudelijke hulp of als begeleider. Maar helaas. Terwijl iedereen zich erop ingesteld heeft dat de 12 mensen hun goede werk kunnen voortzetten, blijkt een reguliere baan in de zorg er niet in te zitten voor de 12 deelnemers aan het project Zorgbrigade. En er is nog geen geld voor een vervolg van het project.
"We zijn bezig geld voor een vervolg te zoeken",
zegt projectleider Miriam Blum in De Gelderlander. Mevrouw Blum runde ook projecten in Nijmegen en Beuningen, waarbij ze beweerd dat er toen wel mensen doorstroomden naar regulier werk. Hoeveel, staat er niet bij en hoeveel uitkerignsgerechtigden weer thuis kwamen te zitten staat er ook niet bij. Alle betrokkenen vinden het erg dat het project in mei afloopt.
In mei
beslissen bestuurders of het project Zorgbrigade een vervolg krijgt.
Moraal van dit verhaal: velen moeten dwangarbeid verrichten met behoud van uitkering onder slechte omstandigheden en voorwaarden. En als er tijdelijke projecten op basis van tijdelijke subsidiestromen zijn, waar de omstandigheden beter zijn en de mensen er met plezier werken, dan is er helaas bijna geen doorstroom naar regulier werk en zit je na verloop van tijd weer thuis, terwijl iedereen zich erop ingesteld heeft dat je dat werk doet. Alleen de werkbegeleider zal ergens anders wel weer een ander tijdelijk project kunnen opzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten